Virtuele contacten zijn leuk, maar uiteindelijk wil je je gesprekspartner toch ontmoeten. Waar spreek je af voor de zakenlunch?
Het lunchcafé is gevestigd op een van de mooiste plekken van Amsterdam, vanachter de hoge gebogen ramen heb je uitzicht over Damrak, Open Havenfront en Centraal Station. Tenminste, dat dachten de initiatiefnemers toen ze tweeënhalf jaar geleden begonnen met de verbouwing van ‘Dwaze Zaken’. Helaas viel de opening eind januari samen met de start van de bouw van de nieuwe metrolijn. De komende jaren kijk je dus vooral naar een reusachtig werkeiland met heimachines en draglines, waarover mannetjes in fluorescerend oranje overalls hun weg zoeken. Wat ook mooi is.
Bij de inrichting zijn ideeën noch hippigheid gespaard: de bar is uitgevoerd in een kruising van Jugendstil en tribal art, de pepermolen heeft de vorm van een sinaasappel met handvaten, twee muren zijn van boven tot onder bedekt met mozaïeken, de salades worden geserveerd in aardewerken kommen die van boven schuin zijn afgesneden. ‘Kunst.Lunch’ staat op de grote ramen vermeld, ik had gewaarschuwd moeten zijn. Gelukkig is de ruimte zo mooi van proportie dat deze visuele kakofonie niet stoort, in de bijna kubusvormig zaal hangt eerder een weldadige rust.
Behalve opiniebladen en uitgaansladders liggen er ook kunstboeken voor de cliëntèle gereed. ‘Eigendom van Stichting Dwaze Zaken’, staat erin. Een hip café dat gerund wordt door een stichting? Dwaze Zaken blijkt een dochter van de christelijke organisatie ‘Jeugd met een opdracht’ te zijn, daarmee valt ook de tekst in een van de mozaïeken – ‘Praise the lord all you nations’ – op zijn plaats.
Dwaze Zaken wil ‘een ontmoetingsplaats voor creatieve geesten’ zijn. Er zitten echter vooral Amerikaanse toeristen en – eveneens Amerikaanse – christelijke stafleden op leeftijd. ‘Onze doelgroep is het niet’, zegt een van de oprichters, ‘maar we zijn er toch blij mee omdat we financieel moeten overleven.’ Het wachten is op de tapvergunning zodat ze ook ’s avonds open kunnen gaan.
De meeste mozaïeken in Dwaze Zaken hebben een Jugendstil-inslag, het herentoilet is zelfs herschapen in een paleisje van kleur en licht. In een van de rondslingerende kunstboeken – met als ondertitel ‘De utopie van de verzoening’ – lees ik dat Jugendstil ertoe neigt ‘in zichzelf tegenstrijdig, onduidelijk en tweeslachtig te zijn’. Wel een passende stijl voor hippe christenen.
Dwaze Zaken, Prins Hendrikkade 50, Amsterda
