De Nederlandse markt heeft het zwaar. Bleek dat al uit het laatste onderzoek zeven jaar geleden, sindsdien is het er niet beter op geworden. Kooplui klagen, op veel markten blijven plekken onbezet. In Amsterdam, veruit de grootste marktstad van het land, staat inmiddels gemiddeld een op de vier kramen leeg. ‘De afgelopen tien jaar is het aantal handelaren afgenomen van 20 naar 12 duizend, vooral in de Randstad is het een drama’, zegt Henk Achterhuis, voorzitter van de CVAH, de belangenvereniging van marktkooplui.
Maar toch, je zou de zaak ook om kunnen draaien: hoe komt het eigenlijk, dat een in wezen archaïsch fenomeen als de markt überhaupt nog bestaat? Terwijl bijvoorbeeld V&D en Miss Etam onderuitgingen, telt Nederland naar schatting nog steeds ongeveer duizend warenmarkten, verspreid over vierhonderd gemeentes. Samen zijn ze goed voor een jaarlijkse omzet van 2,2 miljard euro, ruim twee procent van de totale detailhandel.
Er is een koude sanering gaande: veel kleine krabbelaars leggen het loodje, vooral de goedkope textiel heeft het moeilijk. Maar daarnaast zie je, vooral in de food, ook schaalvergroting: kooplui die grote verkoopwagens met personeel hebben rijden, met bijvoorbeeld noten of kaas. En er zijn steeds meer franchisenemers, zo staan de wagens van Bakkerij ’t Stoepje uit Spakenburg op maar liefst 585 markten.
Het scheiden van de markt
Om te overleven tussen malls en webwinkels
moet de markt vernieuwen. Conservatieve kooplui
overwinnen hun reserves en vinden zich opnieuw uit als
het 'grootste warenhuis van de stad'.
