• Home
  • Over Tijs vd B
  • Boeken
  • Rotondologie
  • Freelancen
  • English
  • Home
  • Over Tijs vd B
  • Boeken
  • Rotondologie
  • Freelancen
  • English

Hoog Brabant

Heimelijk wroet ik in de plantenbak die het terras afschermt en tot mijn verbazing blijkt er aarde onder mijn nagel te zijn gekomen. Zouden dit dan echte varens zijn?

Tijs van den Boomen, Intermediair, 3 juni 2003

Virtuele contacten zijn leuk, maar uiteindelijk wil je je gesprekspartner toch ontmoeten. Waar spreek je af voor de zakenlunch?

Heimelijk wroet ik in de plantenbak die het terras afschermt en tot mijn verbazing blijkt er aarde onder mijn nagel te zijn gekomen. Zouden dit dan echte varens zijn? Ik trek een blaadje van de plant, wrijf het fijn tussen mijn vingers en verrek, het ruikt naar natuur. Als ik ergens niet op had gerekend, dan waren het wel levende planten op het terras van Hoog Brabant, het restaurant annex zalencentrum midden in Hoog Catharijne.
De belangrijkste kwaliteit van Hoog Catharijne, en eigenlijk van heel Utrecht, is een praktische: het ligt mooi in het midden van het land. Het is de ideale compromisplek voor een afspraak, niet-Amsterdammers vinden het namelijk vernederend als ze naar de hoofdstad moeten afreizen. En dus vergaderen en lunchen hier vandaag organisaties als het Uitvoeringspanel Ministerie van Sociale Zaken, Machevo Verzekeringen en DJI-SOV Opleidingsinstituut. Mannen in pak vind je niet alleen in de 22 zalen, ze zitten ook op het overdekte terras tussen de winkelende vriendinnen en de moeders met dochters. De hautaine etalagepoppen van De Groot en Claudia Sträter keuren ze geen blik waardig, evenmin laten ze zich afleiden door de zoete walm die uit parfumerie Douglas komt drijven: hier worden met belangrijke gezichten dossiers ingestoken en trajecten bewandeld.
Een bezoek aan Hoog Brabant is een trip back to the seventies. Alles lijkt sinds de opening in 1973 bij het oude gebleven, van de bolle letters van het logo en de snoeiharde plastic tandenstokers die je verder alleen bij een Chinees restaurant krijgt, tot het tapijt tegen de muren en de taugé waarmee de gerechten zijn gegarneerd. Met een pin betalen kan niet: ‘Wij lopen een beetje achter’, zegt de serveerster besmuikt.
Wel van deze tijd zijn de toiletten. Niet dat er iets veranderd is aan de benauwde, geheel betegelde ruimte in de kelder, maar je moet tegenwoordig aan het personeel een toegangscode vragen om de deur te openen. ‘Er lopen hier veel junkies en zwervers rond’, zegt de serveerster voordat ze me code 464 toefluistert. Ook de bewakingscamera’s zijn nieuw. In de centrale controleruimte boven Douglas leest de Nederlandse Veiligheids Dienst ze 24 uur per dag uit, vanaf het terras zie je de monitoren flikkeren achter de lamellen. Dat zorgt voor een veilig gevoel, net als in de jaren-zeventig.

Hoog Brabant, midden in winkelcentrum Hoog Catharijne, Utrech

Share
Tweet
Share
  • Verwante publicaties

    image
    Een dinosaurus op zijn knieën
    Blauwe Kamer, 15 april 2007
    image
    Kostverloren Kasten
    NRC Handelsblad, 21 juli 2022
    image
    Zijgevelkunst
    NRC Handelsblad, 26 juni 2021
    image
    De mobiele stad – Over de wisselwerking van stad, spoor en snelweg
    november 2012
    image
    De markt als sociale oase in tijden van lockdown
    De Groene Amsterdammer, 11 mei 2020
    image
    De ademende stad
    april 2019

    Copyright 2014 Venus Premium Magazine Theme All Right Reserved.
    Back to top