‘Onze Boris is zinloos vermoord’. Onder dat motto trokken twee- tot driehonderd demonstranten afgelopen maandag door de straten van Drachten. Alle ingrediënten waren er: spandoeken, bloemen, een foto van de dode op de plaats des onheils, tranen. En de media natuurlijk. ’s Avonds haalde de demonstratie het NOS-journaal, de volgende dag stonden er grote foto’s in Telegraaf, Volkskrant, AD en Metro.
Na Amsterdam, Leeuwarden en Gorinchem had ook Drachten nu zijn stille tocht tegen zinloos geweld. Klein verschil: Boris was een hond, een kruising tussen een pitbull-achtige en een Friese waterhond om precies te zijn. Drie weken geleden rukte hij zich los van zijn baasje, dook een vijver in en ging achter de eenden aan. Het baasje rende naar huis om hulp te halen en een passerende agent schoot de hond dood.
Het verhaal haalde De Telegraaf en SOS Huisdieren IJsselstein greep de gebeurtenis aan voor een heuse ‘stille tocht’. Na felle protesten veranderde de organisatie die benaming op het laatste moment in protestdemonstratie, om ‘geen kwaad bloed te zetten bij de ouders van de vermoorde Chanel’. Henk Rink, het baasje van Boris, vindt dat maar onzin. Hij is zelf grootvader, maar voor hem is er geen verschil tussen de dood van zijn hond en die van een klein kind.
Ook SOS-organisator Nicky van Loveren vindt de grens tussen mensen en dieren willekeurig: ‘Ik heb een dochter van zestien, als die iets overkomt is dat even erg.’ En bovendien: ‘Hoe vaak is geweld tegen mensen niet begonnen met geweld tegen dieren?’ Van Loveren ziet dan ook een heel nieuwe taak voor SOS Huisdieren: ‘Dit mag nooit meer gebeuren, wij gaan gemeenten in zulke gevallen aansprakelijk stellen. Als hoofd van de politie is de burgemeester verantwoordelijk voor de dieren die zich binnen zijn gemeentegrenzen bevinden.’ Ze pleit onder andere voor een driehoeksoverleg tussen burgemeester, dierenbescherming en dierenambulance.
Er ligt een hoop werk te wachten op SOS Huisdieren. Vorige week haalden twee andere dode viervoetige vrienden de krant: Arco en Axel uit de Betuwe. De politie schoot beide broertjes in koelen bloede neer nadat ze hun 36-jarige baas hadden doodgebeten. Nou was dat ook niet helemaal netjes van Arco en Axel, maar er stond niet voor niets een waarschuwingsbordje op het hek: ‘Als de hond komt: plat op de grond gaan liggen en op hulp wachten. Als er geen hulp komt: sterkteŠ’ Baasje was epileptisch: eigenlijk vroeg hij er dus om. En zelfs als een onafhankelijke rechter de broertjes schuldig had bevonden, dan hadden ze zeker aanspraak kunnen maken op verzachtende omstandigheden: hun baas was een eenzelvige alcoholist. Twee jaar met tbs, meer hadden ze nooit gekregen.
Maar nee, de politie speelde voor eigen rechter. De honden waren aanvankelijk alleen verdoofd, pas toen de agenten het dode baasje hadden gezien trokken ze hun dienstpistool voor een standrechtelijke executie. Een onafhankelijk onderzoek is wel het minste dat we Arco en Axel verschuldigd zijn. En wie weet is er wel een parlementaire enquête nodig om de onderste steen boven te krijgen. Welke minister is hiervoor eigenlijk verantwoordelijk?
De demonstratie in Drachten zal de geschiedenis ingaan als keerpunt wat betreft ‘zinloos geweld tegen dieren’. Eindelijk staan de rechten van dieren ‘op de agenda’. Maar hoe zit het eigenlijk met die eenden waar Boris achteraan zat? Zijn er doden gevallen, eendenfamilies uiteengereten, zware trauma’s opgelopen? Wie springt er op de bres voor die schattige kwakende vriendjes? Hoogste tijd voor een stille tocht.
