De zondagse rotonde

Net als mensen hebben landschappen een karakter: ze kunnen lieflijk zijn, maar ook grimmig, avontuurlijk en volgens de Nederlandse kunstenaar Armando zelfs schuldig. Maar hier in Laken realiseer ik me voor het eerst dat een landschap ook het karakter van een dag van de week kan hebben, in dit geval de zondagmiddag.
Zullen we een ommetje maken? Weet je wat, dan pakken we de metro naar Heizel, drinken we een koffie bij Mini-Europa, wippen even langs het Atomium en dan struinen we lekker door het glooiende Ossegempark.
Zo ongeveer moet het met deze wandelaars gegaan zijn. En dan stuiten ze op de Dikkelindenlaan ineens op een rotonde. Verkeer is er niet, dus ze hebben alle gelegenheid om eens rustig te kijken waarom die piramide daar staat. En zoals alle mensen die in een landerige bui letters voorgeschoteld krijgen, beginnen ze de namen te lezen van de 29 Belgische piloten die in dienst van de RAF omkwamen bij de Battle of Britain. Onder hen nogal wat adellijke lieden als Rodolphe de Hemricourt de Grunne en Albert Emmanuel Dieudonne Jean Ghislain Van Den Hove d’Ertsenryck
In totaal kwamen iets meer dan drieduizend jongemannen van veertien nationaliteiten om bij de succesvolle verdediging van Engeland tegen de Duitse bombardementen. ‘Nog nooit in de geschiedenis van de oorlogvoering hebben zovelen zoveel te danken gehad aan zo weinigen,’ zei Churchill over hen.
Geestelijk gesterkt hervatten de wandelaars hun tocht. Ze weten nog niet dat ze het mooiste ronde punt dan nog te goed hebben. Rechts van het pilotenmonument ligt op nog geen halve kilometer afstand namelijk het monument ter ere van Leopold I, een soort gotische kerktoren die voor zichzelf is begonnen. Een echte rotonde is het niet, omdat het blauwe bord met de drie witte pijlen ontbreekt. Voor serieuze rotondologen is dat een bezwaar – dan zou je namelijk het Atomium, dat op een rond middeneiland ligt, ook als een rotondekunstwerk mogen beschouwen –, maar op een zondagmiddag is dat muggenzifterij. Gaat heen en amuseert u.