Virtuele contacten zijn leuk, maar uiteindelijk wil je je gesprekspartner toch ontmoeten. Waar spreek je af voor de zakenlunch?
Door de glazen pui van Lust heb je goed zicht op de mensen die twijfelen of ze naar binnen zullen komen. De recensie van Johannes van Dam, de schrik van de hoofdstedelijke restaurants, is pontificaal op het raam geplakt en je ziet ze denken: mmm, hij geeft een negen, moet goed zijn. Maar ja, dan zijn er de prijzen: het goedkoopste broodje is 4,80. In oud geld dus ruim een tientje. Maar vooral zie je ze twijfelen of ze hier niet zullen detoneren.
Lust is hip, Lust is een logo, Lust is zelfs een registrated trademark als je de ® naast de groene cirkel met witte letters tenminste moet geloven. Zoals je ook de bottomline op de menukaart maar moet geloven die vestigingen in Barcelona, Parijs, Londen, Tokyo en New York vermeldt. Want geloof is nu eenmaal onmisbaar bij hip & trendy, anders staat de keizer in zijn blote kont.
Het concept selecteert feilloos. Na een tijdje kijken weet je wie binnenkomt en wie niet. Jongen met spijkerbroek vol verfvlekken? Ja, als hij tenminste zijn haar naar voren heeft gekamd. Strak gelipstifte vrouw die model lijkt te hebben gestaan voor Evelien in Martin Brils vervolgverhaal in Vrij Nederland? Natuurlijk. Ook de twee gestropdaste pakken van een naburig advocatenkantoor komen binnen. En dan betreden plots een oudere man en vrouw de zaak. Het voelt als blasfemie dat deze vijfenzestigplussers zo maar binnenstappen in de retro seventies inrichting. Oude mensen, die horen toch in Americain?
Alles is gestileerd in Lust, ook de wc is niet gevrijwaard van design-grapjes en dus kun je vanaf de pot door een one-wayscreen in de keuken kijken, waar een tv-monitor staat waarop de beelden te zie zijn die een bewakingscamera van de voordeur maakt. Het leven als afbeelding.
In zo’n postmoderne omgeving is de ‘Italiaanse bol met nostalgische Amsterdamse osseworst met zuur van De Leeuw & mosterd’ goed op zijn plaats. De omschrijving is bijna omvangrijker dan het broodje osseworst dat ik opgediend krijg door een breedgeschouderde ober. ‘Ultra violent skin block’ staat op zijn t-shirt met opgesneden mouwtjes die zijn bicepsen goed doen uitkomen. O shit, denk ik, hij vindt vast dat ik een suffe blouse draag. Maar hij zegt gelukkig niks en het broodje smaakt niet slecht. Het concept Lust heeft mij niet verstoten.
Lust, Runstraat 13, Amsterda
