Vorig jaar gingen 1370 Amsterdamse stellen uit elkaar, vijf procent meer dan in 2012. Hiermee komt een abrupt einde aan een aantal jaren van dalingen, blijkt uit cijfers die O+S op verzoek van deze krant op een rij zette.
Het aantal echtscheidingen in de stad ging gelijk op met de economische crisis; sinds 2008, het jaar waarin de malaise zich voor het eerst groots aandiende, gingen elk jaar minder Amsterdamse stellen uit elkaar. Scheiden kost geld, tenslotte. Bovendien moeten na echtscheidingen huizen worden verkocht en dat is niet makkelijk als de markt is ingestort.
Nu het economisch beter gaat, durven mensen het weer aan om te scheiden: de bom barst alsnog. Vooral vijftigers en zeventigplussers zorgden voor een toename van het aantal echtscheidingen.
Opvallend is dat Amsterdam fungeert als opvang voor gescheiden mannen uit de regio. In 2013 kwamen er 264 naar Amsterdam, met als meest genoemde steden van herkomst: Almere, Amstelveen en Zaanstad.
Kijkend naar de stadsdelen blijkt de trouw aan het eigen stadsdeel het grootste in de Bijlmer (72% blijft hier wonen), gevolgd door Nieuw-West (57%) en Noord (53%). Een vreemde eend in de bijt is West: slechts 38% van de gescheiden mannen blijft hier hangen, terwijl mannen uit andere stadsdelen juist graag naar West komen.
Een scheiding leidt tot armoede: is het niet direct in geld, dan wel in de grootte van de nieuwe woning. Van de mannen die verhuisden, ging 42% er één kamer op achteruit, 17% moet het zelfs met twee kamers minder stellen.
