Kimberly en Pete woonden in Duitsland toen hij vier jaar geleden een baan kreeg bij de dierentak van farmaceut MSD in Boxmeer, tegelijk vond zij werk bij Organon in Oss. Het lag dus voor de hand om in het oosten van het land te gaan wonen, maar de International School Arnhem was er niet bepaald happig op hun zoon met asperger aan te nemen en verwees hen door naar de International School Eindhoven, want die zou, dankzij de nerds die Philips al ruim een eeuw aantrekt, meer ervaring hebben. En zo gingen ze op zoek naar een woning in een straal van tien kilometer rondom de International School, ‘want Danny wilde er zelf naartoe kunnen fietsen.’
Op de kaart streepte de makelaar hele stukken van Eindhoven door omdat ze daar nooit zouden kunnen integreren. Kimberly: ‘Hij vond bijvoorbeeld dat er in Woensel en Strijp te veel immigranten en asielzoekers woonden voor ons. Choquerend wat Nederlanders allemaal in de mond nemen. Jullie zeggen ook ijskoud dat je iemand vertrouwt op zijn blauwe ogen. Ik heb helemaal geen blauwe ogen, dus dat is echt so offensive.’
Ook aan Zwarte Piet neemt ze aanstoot: ‘We hebben onze vrienden in Amerika foto’s gestuurd, anders zouden ze niet geloven dat zoiets echt bestaat.’ Maar Pete, wiens grootouders uit Nederland komen en die de taal ook goed verstaat, snapt het wel: ‘Zo’n traditie verandert maar langzaam, Nederlanders houden er niet van om onder druk te worden gezet. In Canada zie je Black Pete alleen nog behind closed doors.’
Via Funda gingen ze zelf op zoek naar een huis en zo kwamen ze een keer op de Blaarthemseweg. Het huis dat ze op het oog hadden was al verkocht, maar ze zetten hun zinnen op deze straat. Pete: ‘De hoge, oude bomen herinnerden ons aan de dorpen van onze jeugd.’ Uiteindelijk hadden ze geluk en vonden ze er het vrijstaande jarenzeventighuis waar ze nu wonen.
Met zoonlief, inmiddels twintig, lukte het niet op de International School – die was te vrij en ongestructureerd volgens Kimberly – en nu gaat hij naar een gespecialiseerde Nederlandse school in de bossen bij Heeze. Om te fietsen is dat te ver en met het ov ben je anderhalf uur onderweg, maar gelukkig zorgt de gemeente voor een leerlingenbusje. Het gaat hem daar goed, vertelt Pete: ‘Onze aspergerzoon heeft een drukker sociaal leven dan wij.’
![](http://www.tijsvandenboomen.nl/wp-content/images/2019/08/07-Kimberly-en-Pete-20190725-30016-jvh-500x325.jpg)
Bezorgde ouders
Veldhoven is een global village, die mensen van over de hele wereld trekt. Een serie portretten van opvallende nieuwe Veldhovenaren. Deze week: Kimberly en Pete Opdam, uit Amerika en Canada.