Landgoed Schothorst draagt de sporen van vele tijdvakken. De dekzandrug die het park doorkruist is zeker twaalfduizend jaar oud en in een oude waterput zijn bij opgravingen schoenen uit de twaalfde of dertiende eeuw gevonden. De eerste schriftelijke vermelding van een boerderij dateert uit 1600, toen Jan Reijersz. en Jannitgen Cornelisdr. hier woonden.
De monumentale hoeve op de achtergrond verscheen pas veel later ten tonele. Vlak voor de oorlog kocht landbouwcoöperatie Centraal Bureau het landgoed en bouwde deze grote kalkoen- en varkensstal. Vergis je niet in de ouderwetse aanblik van het rietgedekte dak, de stal was bestemd voor Stichting Moderne Veevoeding Schothorst, die hier experimenteerde met nieuwe mengvoeders. In 1978 vertrok het bedrijf naar Lelystad, omdat de gemeente Amersfoort een nieuwbouwwijk wilde aanleggen op de weides waar de koeien van de stichting graasden. De onderzoekers namen wel de naam van het landgoed mee: Schothorst Feed Research.
En toen leek het wel of het landgoed moe was geworden van het voortschrijden van de tijd: het wendde zich resoluut af van de toekomst en richtte zijn blik naar het verre verleden. Ter plekke werd op basis van archeologische vondsten een boerderij uit de periode tussen 700 en 900 na Christus gereconstrueerd.
De fotograaf staat met haar rug naar die reconstructie toe, op de foto zie je alleen rechts een spiker, een opslagplaats waar het graan veilig was voor de muizen, en links een hutkom, een halfondergrondse ruimte waar vroeger waarschijnlijk linnen werd gemaakt uit vlas. Maar misschien was het ook gewoon een plek waar de herders met hun kuddes overnachtten.
In de weekenden bootsen vrijwilligers het boerenleven uit de vroege middeleeuwen na: ze fokken oude rassen als het Veluws heideschaap en de Nederlandse landgeit en ze verbouwen rammenas, witte wortel en pastinaak. Niks hightech, alles met de hand.
Uit: Kruispunt Utrecht