Fietsend over de Prinsengracht begin je voorbij de Westerkerk het water te voelen, de open lucht, de wijdsheid van het IJ. Noord kondigt zich aan, en daaraan ontleent de massieve gereformeerde klomp van een kerk aan het grijze plein zijn naam.
Vanaf de andere kant van het water is het de Nicolaaskerk die de stad beheerst. Boven de dubbele hangaar van het Centraal Station verheffen zich de dubbele toren en de kloeke koepel van de romaanse basiliek. De kerk doet denken aan Santiago de Compostella, ook omdat je er voor de vespers terechtkunt. Bidden in tijden van noo