Een reis met het ov door een stille stad. „Gisteravond had ik drie passagiers. Lekker rustig.”

Een inclusieve stad heeft niet minder markten nodig, maar meer. Bos en Lommer miet zijn markt snel terug kriigen om je verdorrende geest en je knorrende maag te laven, maar ook Tuindorp Oostzaan, Buitenveldert en de Spaarndammerbuurt moeten er een krijgen. Omdat elke Amsterdamse buurt een Amsterdams hart verdient: de markt.

De coronacrisis heeft de auto een flinke duw in de rug gegeven, ten koste van het openbaar vervoer. Dat hoeft geen probleem te zijn, mits de auto’s worden getemd en zich in de stad als gast gedragen. Het is tijd voor woonerven-nieuwe-stijl.

De les van de coronacrisis is dat we onze kwetsbaarheid moeten verminderen. Niet meer lean and mean, maar buffers aanleggen. Niet meer just in time, maar just in case. Wat betekent dat voor de inrichting van de stad? Wat we nodig hebben zijn bankjes en gastheren – geen hekken en cameratoezicht.

Sinds Rotterdam op 8 mei als laatste stad overstag ging, zijn de markten in heel Nederland weer open, al is het op de meeste plaatsen in een uitgeklede opzet, met alleen food. De reden: markten zijn een ‘onmisbare schakel in de voedselvoorziening’. Maar het zijn ook de plekken waar je je sociale honger kunt bevredigen.