Serie: Poldernormen

  • Toegankelijkheid troef

    Van alle parkeerplaatsen moet twee procent geschikt en gereserveerd zijn voor invaliden. De twee-procentsnorm wordt overigens ook gebruikt om het aantal gehandicaptencellen in een bajes vast te stellen, en het aantal zitplaatsen in een stadion of theater. Waar komt die twee procent eigenlijk vandaan?

  • De slagschaduw van de Europese milieurichtlijnen

    De kamsalamander maakte een woonwijk bij Vught onmogelijk, vogels verhinderden de aanleg van toeristische fietspaden bij Kampen en de korenwolf houdt nog steeds een grensoverschrijdend bedrijventerrein bij Heerlen tegen. Decentrale overheden zijn namelijk verplicht om Europese richtlijnen in de praktijk te brengen.

  • De macht van het auteursrecht

    De Leeuwardense advocaat Pieter Tuinman, die voor Paul Selle een kwart miljoen euro uit de rechtszaak tegen het Amsterdamse WTC sleepte, vermoedt dat de uitgekeerde bedragen de komende jaren verder zullen stijgen.

  • Weg met de overlast

    De burger verweert zich steeds heviger tegen de komst van bedrijven in zijn buurt, of het nu om vuurwerkfabrieken, cafés of verfmengerijen gaat. Zero-tolerance luidt het parool als het om overlast gaat. En dus blijven we monotone Vinex-locaties en afgelegen bedrijfsterreinen bouwen.

  • Onveilige monumenten

    Drie ministeries waken over de veiligheid van onze gebouwen, en daarbij laten ze zich steeds minder leiden door praktijkervaring. Vooral bij bestaande gebouwen blijkt hoe geobsedeerd we zijn door onze veiligheid. Zo zou de constructie van pakhuizen plots te licht zijn voor menselijke bewoning.

  • Isoleren tot we stikken

    Architect Willem-Jan Neutelings: ‘Vroeger leerden architecten om kozijnen te detailleren met kieren. Toen het dubbelglas kwam, moest alles potdicht waardoor ventilatieschuiven in de dubbeldikke kozijnen noodzakelijk werden. De laatste stap is dat we lucht door buizen jagen zodat de ramen dicht blijven.’

  • Gekrakeel rond decibel

    Gekrakeel rond decibel

    De Wet op de Geluidhinder houdt de ruimtelijke ordening in een wurgende greep. Versoepeling van de normen valt niet mee: decentralisatie stuit op politiek wantrouwen en de ‘Experimentenwet Stad en Milieu’ leidt vooral tot meer bureaucratie.

  • Woonkeur: tuttigheid troef?

    Niemand kan de WoonKeur dwingend voorschrijven, maar dat hoeft ook niet. Haar uitwerking is sluipenderwijs misschien wel veel effectiever. Ed Nolte van de koepel van woningcorporaties: ‘Mensen krijgen straks misschien geen thuishulp omdat hun douche en de slaapkamer niet aan de Arbo-eisen voldoen.’