Jaar: Intermediair, 2000

  • ‘In de cel kan ik langer bellen’

    Het gaat niet alleen maar bergafwaarts met telefooncellen, af en toen slaagt KPN erin een nieuwe markt aan te boren.

  • Broeden op kunst

    Kunstenaars en andere mensen met creatieve ideeën trekken naar Rotterdam, Antwerpen en Brussel. Weg van Amsterdam. De hoofdstad reageert: er komt een officieel broedplaatsenbeleid.

  • De Sidonia

    Hier, op het Onze-Lieve-Vrouweplein in Maastricht, begon in 1995 de omwenteling.

  • De muntcel

    De munttelefoon is terug van weggeweest, zoals hier in Ruurlo. Vorig jaar verwierf British Telecom het recht om telefooncellen te exploiteren op Nederlandse stations en omwille van de klantvriendelijkheid greep het bedrijf terug naar de muntcel.

  • Carpool

    Twee dagen ben ik met de fotograaf kriskras door het land gereden voor deze serie, honderden telefooncellen hebben we gezien, maar geen enkele was kapot. Ook deze cel op de carpoolplaats tussen Stad aan ’t Haringvliet en Achthuizen is keurig intact.

  • In hetzelfde hoekje als de hondenpoep

    In de avondschemering hobbelen terreinwagens over de verkeersdrempels naar huis. Het is spitsuur in Vinex-land, zoals hier in de bijna afgebouwde Amersfoortse wijk Nieuwland.

  • Weg met de overlast

    De burger verweert zich steeds heviger tegen de komst van bedrijven in zijn buurt, of het nu om vuurwerkfabrieken, cafés of verfmengerijen gaat. Zero-tolerance luidt het parool als het om overlast gaat. En dus blijven we monotone Vinex-locaties en afgelegen bedrijfsterreinen bouwen.

  • ‘Help, kom mij halen’

    In de Schildersbuurt zoek je je suf naar een telefooncel, en dan vind je er opeens tien op een rijtje op het Hobbemaplein.

  • ‘Naar de sloop’

    Half oktober kondigde KPN Telecom een nieuwe sloopronde aan: nog eens 3.250 openbare cellen zullen het loodje leggen. Een saluut aan de verdwijnenden telefooncel in zes delen.

  • Onveilige monumenten

    Drie ministeries waken over de veiligheid van onze gebouwen, en daarbij laten ze zich steeds minder leiden door praktijkervaring. Vooral bij bestaande gebouwen blijkt hoe geobsedeerd we zijn door onze veiligheid. Zo zou de constructie van pakhuizen plots te licht zijn voor menselijke bewoning.

  • Sentimentele snelweg

    Sentimentele snelweg

    Vol verbazing realiseerde ik me van de week dat van de snelweg die ik vijftien jaar geleden bereed, zo goed als niets is overgebleven. ‘De nieuwe tijd net wat u zegt / maar het maakt me wat melancholiek’, zong Wim Sonneveld al.

  • Isoleren tot we stikken

    Architect Willem-Jan Neutelings: ‘Vroeger leerden architecten om kozijnen te detailleren met kieren. Toen het dubbelglas kwam, moest alles potdicht waardoor ventilatieschuiven in de dubbeldikke kozijnen noodzakelijk werden. De laatste stap is dat we lucht door buizen jagen zodat de ramen dicht blijven.’