Trefwoord: Brussel

De Europese wijk – Het zanderige middeneiland gaat grotendeels schuil achter een heg van geschoren coniferen. Er staan een paar bankjes, maar de duizenden ambtenaren nemen zelden de moeite om de drukke weg over te steken om daar een broodje te gaan zitten eten.

Schaarbeek – De meeste lichtmasten leiden een saai, sedentair leven: als ze eenmaal ergens staan, dan blijven ze netjes op die plek tot de slopershamer hen velt. Zo niet de lichtmast die graaf Jacques de Lalaign ontwierp

Etterbeek – Het plein is geen plein, maar een heuse rotonde en om dat te onderstrepen heet het café dat eraan ligt ook zo: Rond Point. Hier drink je ouderwetse filterkoffie: een rond kopje met een rond stalen filter en een rond deksel.

Sint-Joost-ten-Node – ‘Zo’n punaise op straat helpt helemaal niet, het is een puur politieke maatregel,’ bromt politiecommissaris Victor Michaux, directeur verkeerspolitie Noord. De enige structurele oplossing: de hele buurt verkeersluw maken.

Oudergem – Als vanzelf komt ‘de slinger van Foucault’ in me op. Niet dat ik precies weet wie deze Foucault was of wat je ook alweer kunt bewijzen met zijn slinger, de vier woorden zitten eigenlijk alleen in mijn hoofd door de gelijknamige roman van Umberto Eco.

Laken – Net als mensen hebben landschappen een karakter: ze kunnen lieflijk zijn, maar ook grimmig, avontuurlijk en zelfs schuldig. Maar hier in Laken zie ik voor het eerst dat een landschap ook het karakter van een dag van de week kan hebben.

Elsene – Hier heerst traditionele burgerlijkheid, je zult vergeefs zoeken naar een mal kunstwerk op een rotonde. Toch heeft de Huysmanslaan iets bijzonders gedaan met de vijf rotondes die op een rij liggen. Nou ja, met bijna alle.

Sint-Lambrechts-Woluwe – Op het middeneiland staan twee stenen schijven, formaat molensteen maar dan wat dunner. Door elke steen loopt een stalen kabel die vastzit aan een klein, gebogen kersenboompje. Dat zijn de elementen van het rotonderaadsel van deze week.

Haren – Gelukkig kun je deze privérotonde vanaf de openbare weg ook zien liggen, en juist dan maakt ze een pronte indruk: het lijkt net alsof de witte vlaggenmasten in strenge slagorde op het middeneiland staan. Schijn bedriegt.

Evere – Het was burgemeester Jules Anspach die de opdracht gaf voor de aanleg van de begraafplaats en die haar in 1877 opende. Twee jaar later lag hij er zelf, op een prominente plek aan het ‘Rond Punt der Burgemeesters’.