Jaar: S+RO, 2013



  • Steven Fleming prijst de successen van Nederland en Denemarken op fietsgebied, maar toch vindt hij het aandeel van de fiets er volstrekt onvoldoende. Honderd procent moet het doel zijn, voor minder doet hij het niet. Overdreven? Zeker. Maar ook inspirerend.


  • De particuliere rotonde


    Haren – Gelukkig kun je deze privérotonde vanaf de openbare weg ook zien liggen, en juist dan maakt ze een pronte indruk: het lijkt net alsof de witte vlaggenmasten in strenge slagorde op het middeneiland staan. Schijn bedriegt.


  • Rond Punt der Burgemeesters


    Evere – Het was burgemeester Jules Anspach die de opdracht gaf voor de aanleg van de begraafplaats en die haar in 1877 opende. Twee jaar later lag hij er zelf, op een prominente plek aan het ‘Rond Punt der Burgemeesters’.


  • Kunst als pleister


    Jette – Was het uit schuldgevoel, dat het Hoofdstedelijk Gewest – de aanstichter van alle veranderingen – begin jaren negentig besloot een kunstwerk op het middeneiland te zetten? In ieder geval kreeg Eric Desmedt, bijgenaamd ‘Le Prince Eric’, opdracht iets te ma


  • Weteringcircuit moet verstilde plek worden


    Het Weteringcicuit is nu nog een treurige rotonde. Zonde, want hier kruisen twee belangrijke lijnen van de stad elkaar: de Singelgracht en de Rode Loper. Een prijsvraag van de Academie voor Bouwkunst levert munitie op voor revitalisering.


  • Welke vrijheid?


    Ganshoren – Wat heeft deze rotonde eigenlijk met vrijheid te maken? Een belangrijke rol bij de bevrijding heeft Ganshoren niet gespeeld, de geallieerden kwamen over de Tervurenlaan en om dat te gedenken is de rotonde er vernoemd naar veldmaarschalk Montgomery.


  • Rotonde in rotonde


    Sint-Jans-Molenbeek – Deze ‘rotonde in een rotonde’ heeft behalve het middeneiland nog zes eilanden, ze zijn in gebruik als parkeerplaats, als stalling voor Villo’s, als mini-parkje met banken, als opstelpunt voor glasbakken en, driemaal per week, als groentemarkt.


  • Oog in oog met de dood


    Sint-Agatha-Berchem – Het voordeel van symbolen is dat je ze vrijelijk kunt interpreteren. Neem de titel van dit kunstwerk, die kun je ook opvatten als oog in oog met de dood; de begraafplaats van Sint-Jans-Molenbeek ligt per slot van rekening net zo dichtbij als de kliniek.


  • De vorige vinex


    De groeikernen staan in een slecht daglicht, ze zijn saai, suburbaan en schraal. Toch hebben ze volgens de ‘Atlas Nieuwe steden’ meer kwaliteit dan hun opvolgers, de vinexwijken. Klopt dat? De proef op de som in Nieuwegein.


  • De blik van buiten


    De afgelopen maanden werkte de Nederlandse journalist Tijs van den Boomen als gastredacteur bij BDW Hij werd gegrepen door de schoonheid van de stad en fotografeerde de contrasten en de absurditeit, de poëzie en de malheur. Met weemoed kijkt hij terug.


  • Gekkenhuis op een zevensprong


    Sint-Gillis – Het vertrouwde rotondebord met drie witte pijlen ontbreekt, er staan alleen een bord dat je verplicht rechtsom te rijden. Een miniem verschil met grote gevolgen: voorrang voor verkeer dat de rotonde opkomt.


  • Het verbreden van asfaltpistes is te simpel


    Waarom meer asfalt? Laten we bestaande wegen, sporen en stations beter benutten, zeggen Tijs van den Boomen en Ton Venhoeven.