Medium: Artikel

  • Amersfoort Centraal


    Aan de naamgeving van de Nederlandse treinstations kun je de historische dominantie van de grote steden nog aflezen. Door de naam Utrecht Centraal weet je meteen dat de stad Utrecht meer stations heeft – vijf om precies te zijn – terwijl je door de kale benaming ‘Amersfoort’ de indruk krijgt…


  • ‘Een aspirientje tegen de filepijn’


    Een maquette lijkt deze foto wel, met wegen van grijs papier, lantaarnpalen uit paperclips en wollige bomen. Kleine veegjes suggereren dynamiek op de wirwar van snelwegen, maar toch lijkt het beeld bevroren en doodstil.


  • Toeters en bellen


    De plaats waar een weg en een spoorlijn elkaar kruisen is niet zomaar een kruispunt. Zo’n kruising heeft een eigen naam gekregen, overweg, en eigen verkeersborden, Andreaskruisen. Bovendien is ze voorzien van feestelijke licht- en geluidseffecten.


  • Het landgoed dat zich van de toekomst afwendde


    Landgoed Schothorst draagt de sporen van vele tijdvakken. De dekzandrug die het park doorkruist is zeker twaalfduizend jaar oud en in een oude waterput zijn bij opgravingen schoenen uit de twaalfde of dertiende eeuw gevonden.


  • Utrecht aan zee


    ‘Amersfoort aan zee’ is een gangbare metafoor voor de stijgende zeespiegel. Nog een paar meter erbij en de dijken bezwijken en dan stroomt de halve provincie Utrecht onder water.


  • Het gevaar van landende ufo’s


    Op een halve kilometer afstand van het tankstation ligt een rotonde die door kunstenaar Martin Riebeek is omgebouwd tot een ufo-landingsplaats. Wie zegt dat buitenaardse wezens niet veel gevoeliger zijn voor lpg-dampen dan wij?


  • Dubbel paradepaard


    Vanuit cultuur-historisch oogpunt is Fort bij Vechten hét kruispunt van Utrecht, en misschien wel van heel Nederland. Hier kruisen twee belangrijke lijnen elkaar, de Limes en de Hollandse Waterlinie.


  • Een straat vol vrouwen


    Vrouwen alleen, met zijn tweeën, in groepjes vriendinnen, met hun moeder, schoonmoeder, oudtante, kinderen. Met de fiets in de hand, in een rolstoel, met grote boodschappentassen, met kekke tasjes. En als ze een man bij zich hebben, dan lijkt die al snel een bejaarde, ook als hij pas zeventien jaar…


  • Rembo


    Waarom vraagt een kunstenaar die haar beeld wil onthullen in ’s hemelsnaam Bureau Geen Kunst om het openingswoord uit te spreken? Is dat masochisme? Of is het een typisch staaltje van het moderne kunstdebat dat elke kritiek in zich opneemt?


  • Pleidooi voor de tussenstad


    Over bedrijventerreinen spuit iedereen onbekommerd zijn gal: het zijn lelijke non-plaatsen, ze zijn onderling inwisselbaar en ze ontberen geschiedenis en levendigheid. Mooi niet.


  • Het smoel van Overijssel


    Rotondekunst blijkt een populair middel om een plaats smoel te geven. Op basis van 24 rotondekunstwerken zou je dus een beeld van de provincie moeten kunnen schetsen. Een poging.


  • Achterom is het kermis


    Bij winkelstraten gaat alle aandacht naar de glimmende puien en de verlokkende etalages. Maaar ze hebben ook een achterkant, die veel minder aaangeharkt is. Pleidooi voor een achterommetje op de Demer.