Reclame rukt op langs de snelwegen. Reden voor de Rijksadviseur voor de Fysieke Leefomgeving om een gezant op pad te sturen. Vragen te over: van wie is die grond? En van wie is de paal? Wie bepaalt wat erop komt te staan? Waarom geven gemeentes eigenlijk een bouwvergunning af? En vooral: wie verdient eraan?
Negen stations kregen steun van het College van Rijksadviseurs. Tijs van den Boomen maakte een rondreis om te kijken wat de nieuwe aanpak bewerkstelligt. En at overal twee broodjes, een goedkoop en een duur.
Vianen was er vroeg bij met reclamemasten: al in jaren negentig van de vorige eeuw, toen Vianen steevast hoog in de file top tien stond, liet de gemeente onderzoeken hoe ze haar ligging in de oksel van de kruising van de A2 en de A27 financieel kon uitbuiten. Het was een commercieel ingestelde SGP-wethouder van Financiën die de potentie in de jaren tien uitbuitte.
Noord-Nederland heeft een reputatie van rust en ruimte hoog te houden, de spaarzame snelwegen voeren door polders, bossen, hei en veen. ’s Nachts is het er, zoals het hoort, gewoon donker. Begin 2018 maakte een ledreclamemast bij Assen-Noord daar een einde aan. De mast kwam er níét onder druk van het internationale grootkapitaal, maar doordat drie lokale ondernemers op een buitenkansje stootten.
Apeldoorn staat al ruim een eeuw bekend om de Prinses Julianatoren, maar sinds december vorig jaar wordt deze naar de kroon gestoken door een bouwwerk dat tweemaal zo hoog is en dat bovendien veel meer in het zicht staat. Als om zout in de wond te wrijven, heet deze mast blijkens een plaquette aan de voet ook nog eens de Koningsmast.
Subjectieve ervaringen bepalen of we een plek omarmen, of ons er juist hartgrondig van afkeren. Daarom ben ik voor de evaluatie van het Loket Knooppunten op elk station twee broodjes gaan eten, een goedkoop en een duur. En ik kan u vertellen, dat viel niet altijd mee. Speech ter gelegenheid van de presentatie het magazine 'Naar een alzijdig station' in het World Trade Center in Almere.
Een kleine twintig jaar terug lag het nederige schuurtje met witte muren en een rood pannendak nog in een maagdelijk gebied. Nou ja, maagdelijk, het schuurtje lag in een veld pal langs snelweg A2, die daar een flauwe bocht maakt om vervolgens parallel aan het Julianakanaal naar het noorden te lopen, maar juist die plek in de binnenbocht zorgde toen nog voor vrij zicht op een eeuwenoud boerenlandschap.