• De alledaagse en de geplande stad

    De alledaagse en de geplande stad

    ‘Alleen al op basis van de constatering dat het in de wijken niet permanent oorlog is’, is het volgens socioloog Arnold Reijndorp zaak te kijken hoe mensen erin slagen wél om te gaan met het ‘uiterst ingewikkelde gegeven dat er altijd buren zijn’.

  • De bastaarden van de planning

    De bastaarden van de planning

    Rutger de Vries fotografeerde tien infrastructurele ‘monumenten van verspilling en overbodigheid’. Ze wijzen niet langer vooruit naar een toekomstige lijn door het landschap, maar achteruit: naar verouderde plannen en inzichten. En naar een vage hoop.

  • Niet bij vla alleen

    Niet bij vla alleen

    Eenvoudige recepten om ondervoeding en obesitas te voorkomen bij druggebruikers. Het kookboek Cook it! heeft een serieus doel, maar houdt de toon down to earth.

  • Doing the Rounds of the Randstad

    Doing the Rounds of the Randstad

    The book ‘Highway x City’ examines the future of the Urban Ring Road. By way of introduction, journalist Tijs van den Boomen ‘did the rounds’ and saw more city than highway.

  • To tower, or not to tower

    To tower, or not to tower

    Tijdens een Arcam-debat presenteerde Sjoerd Soeters een alternatief voor de 140 meter hoge torens voor de Sluisbuurt. Ruurd Gietema van KCAP stelde, onder verwijzing naar de Wolkenkrabber aan de Vrijheidslaan, dat we juist meer Staal nodig hebben.

  • Van Doodstil naar Boerengat

    Van Doodstil naar Boerengat

    Met de bus in twee dagen van het Groningse Doodstil naar het Zeeuwse Boerengat – dat betekent 24 streekbussen, 120 strippen en één kaartje voor de polderbus. Een portret van de hedendaagse poldersjees.

  • De vorige vinex

    De vorige vinex

    De groeikernen staan in een slecht daglicht, ze zijn saai, suburbaan en schraal. Toch hebben ze volgens de ‘Atlas Nieuwe steden’ meer kwaliteit dan hun opvolgers, de vinexwijken. Klopt dat? De proef op de som in Nieuwegein.

  • Asocialenwijken

    Concentreer onaangepasten in aparte wijken om ze te leren wonen, dat was de idee achter de woonscholen. Reeds voor de oorlog mislukte deze aanpak, toch begon men na de wederopbouw opnieuw. Pas in 1982 sloot in Maastricht de laatste woonschool.

  • ‘Een goedlopend sociaal mechaniekje’

    ‘Een goedlopend sociaal mechaniekje’

    Hoe wordt een openbaar gebouw aantrekkelijk voor een sociaal breed publiek? Architect Frank van Klingeren had het antwoord daarop eind jaren zestig met De Meerpaal in Dronten. En nu is er ook de LocHal in Tilburg. ‘Een echte Van Klingeren 2.0.’

  • De mobiele stad – Over de wisselwerking van stad, spoor en snelweg

    De mobiele stad – Over de wisselwerking van stad, spoor en snelweg

    Bereikbaarheid gaat niet alleen om snelheid, maar ook om het werk, de winkels en voorzieningen die je daarmee kunt bereiken. En hoe je daar met zowel auto, openbaar vervoer als fiets kunt komen. Een boek voor forensen en bestuurders, voor architecten en vervoerders, voor verkeersplanners en fietsers.

  • Woonkeur: tuttigheid troef?

    Niemand kan de WoonKeur dwingend voorschrijven, maar dat hoeft ook niet. Haar uitwerking is sluipenderwijs misschien wel veel effectiever. Ed Nolte van de koepel van woningcorporaties: ‘Mensen krijgen straks misschien geen thuishulp omdat hun douche en de slaapkamer niet aan de Arbo-eisen voldoen.’

  • Woordprijs

    Journalisten in loondienst moeten tweeduizend woorden per week produceren, zo meldde het vorige nummer van De Journalist onder de kop: ‘Een stok waarmee je kan slaan’. Freelancers zouden met zo’n stok graag geslagen worden.