• De vlakte van vier hectare lijkt er welhaast voor gemaakt, zo keurig ligt ze uitgespaard in de bossen. Asielzoekers zouden zich er snel thuisvoelen, veel aanpalende villa’s zijn omgeven door manshoge hekken met prikkeldraad. Net als thuis.




  • Privacy is uit. Met welhaast algemene instemming worden steeds meer beveiligingscamera’s geïnstalleerd. ‘Sinds tante Sjaan niet meer de hele dag voor het raam staat, moeten we andere vormen van toezicht verzinnen.’


  • Cabrio


    Cabriorijder Marcel van der Feest, die me een lift geeft van Rotterdam naar Numansdorp, houdt wel van bedrijventerreinen. Op voorwaarde dat je kunt zien wat ze verkopen. Gesloten dozen vindt hij niks.


  • De Eindhovense Demer


    Een dertien-in-een-dozijnstraat, waar op het eerste gezicht niet interessants aan te ontdekken is. Tot je een vraag stelt en het antwoord alleen maar nieuwe vragen uitlokt.


  • Erfgoed


    ‘Ik voel dit proces als een stervensbegeleiding’, schreef Mariken Francissen op 3 januari 1982. ‘Ik weet niet waarover het verdriet precies gaat en daardoor weet ik niet of ik de fabriek of mezelf aan het begraven ben.’


  • Den Haag


    De ‘zeer negatieve’ plekken zijn bijna verdwenen uit Den Haag, vooral in Schilderswijk en Transvaalkwartier was de vooruitgang groot. Nieuwe problemen doemen echter op in Moerwijk, ook de randen van de stad zijn kwetsbaar.


  • Dordrecht


    Nog maar honderd inwoners van Dordrecht wonen in een ‘negatieve’ omgeving. De ‘zeer negatieve plekken’ lieten soms een spectaculaire stijging in leefbaarheid zien. Zorgelijk is de export van problemen naar buurgemeente Zwijndrecht.


  • Schiedam


    In de Vogelaarwijk boekte Schiedam mooie vooruitgang: nog maar 1 procent van de bevolking woont in een ‘negatieve’ omgeving. Minder succesvol is de stad met het afglijden van de buurt ten noorden van de snelweg.




  • Uitspanningen van weleer, hoe handhaven ze zich? Vandaag Arboretum Trompenburg in Rotterdam, de idyllische bomentuin zonder vuilnisbakken en verbodsbordjes.




  • Voor kunstenaars, en voor schrijvers in het bijzonder, zijn passies altijd een geliefd onderwerp geweest . ‘Mijn momenten van moed en dieper inzicht zijn alle uit passie geboren. De woestijnen die volgen, daar sta ik niet bij stil.




  • Ook mannen mogen zich tegenwoordig bekommeren om hun lijf, ze hebben er zelfs een eigen blad voor: Men’s Health. Maar nog steeds moeten ze hun hang naar uiterlijk vertoon verpakken als ‘werken aan je gezondheid’.




  • ‘A rose is a rose is a rose is a rose’, dichtte Gertrude Stein in het vooroorlogse Parijs. Met zulke filosofieën hoef je niet aan te komen bij Pim Preesman, rozenveredelaar uit Naaldwijk.