• ‘Och jongen’, zegt een bejaarde vrouw die bramen plukt onder het viaduct, ‘vroeger kon je hier zo ver kijken. Toen mijn zoon in dienst ging kon ik hem helemaal nawuiven.’




  • De gemeente Nijkerk had onlangs de primeur van de parkeerautomaat die tot op de cent nauwkeurig afrekent.




  • Tonny van der Horst groeide op in het vooroorlogse Rotterdam. Al op jonge leeftijd stortte zij zich op het schrijven van verhalen. Met weemoed kijkt ze in haar boeken en in haar columns in NRC Handelsblad terug naar de tijd waarin zij opgroeide.




  • De openbare ruimte in de Verenigde Staten versplintert. Acht miljoen mensen wonen in een ommuurde wijk en nog eens twaalf miljoen in een privéwijk zónder slagbomen.




  • Nog steeds worden er oude fabrieken en watertorens gesloopt. Maar niet meer zonder slag of stoot.




  • Fietsenrekken heten tegenwoordig fietsparkeersystemen. Maar het stallen van een fiets leidt in de meeste rekken nog steeds tot een slag in het wiel of kapotgetrokken remkabels.




  • Een contactlens is een hightech produkt, toch zien de meeste lenzendoosjes eruit alsof ze op een achternamiddag door een jampottenfabrikant zijn ontworpen. Bovendien zijn ze meestal te groot voor je broekzak en lekken ze snel.




  • Bewoners van suburbs zullen hun neus ophalen voor een balkon van 1,2 vierkante meter, maar voor grote-stadsbewoners betekent het Tea for Two-balkon een wereld van verschil.




  • Het menselijk lichaam is gemaakt om te staan en te liggen, maar de evolutie heeft niet voorzien in een zittend bestaan achter een bureau. Toch zijn veel mensen daartoe overdag veroordeeld.


  • Rustplaats – Monument in 23 banken


    Inzending voor de prijsvraag voor een monument voor de vuurwerkramp in Enschede.




  • De naoorlogse wijken gaan in rap tempo tegen de vlakte: portiekwoningen zijn slecht, eengezinswoningen zijn goed. Vaak gaan daarbij de kwaliteiten van de wijken – heldere structuur, veel groen, zorgvuldige architectuur – verloren.




  • En dan betreden plots een oudere man en vrouw de zaak. Het voelt als blasfemie dat deze vijfenzestigplussers zo maar binnenstappen in de retro seventies inrichting. Oude mensen, die horen toch in Americain?